Leyla

Bir önceki yazıdaki çocuk(Ağır Abi olsun adı) yok oldu. Ama ne yok olmak. Fotokopici beni yurda bırakıyordu, Ağır Abi görmüş bunu. Takip etmiş olması lazım görmesi için yoksa başka türlü imkanı yok. Hiçbir şekilde yol üstü falan değil yani. Bu mesaj attı ben yurda girdikten beş dakika sonra, bende iki saat sonra cevap verdim ders çalışıyordum yeni gördüm diye. Sonraki gün ben yine fotokopicinin oradaydım, Ağır Abi mesaj atmış bir sürü. Ben yurdun sokağına girince fark ettim mesajları. Aradım direkt, geldi bu da işte. Benden sana hayır gelmez dedim, senden kimseye hayır gelmez topluma zararlısın dedi. Aynı anda iki kişiyle konuşmak nasıl bir şey söylesene dedi, bilmem konuşana sor dedim. Çünkü ölümüne inkar hayat felsefem :D En son giderken, dua et üç gündür tanıyorum seni yoksa kafanı o arkandaki demire geçirmiştim dedi. O konuştuğun adamın da kim olduğunu biliyorum, bak bakalım o seninle konuşuyor mu bir daha dedi. Ben yusuf yusuf tabi. Yurda girdim, fotokopiciyi aradım dedim böyle böyle. Kafana gözüne dükkanına sahip ol. Bir de çok yakın arkadaşı var fotokopicinin, ona da anlattım dikkatli olun diye. Çünkü Ağır Abi buradaki ülkü ocakları teşkilatında üst seviyelerde bir yerlerde. Haliyle korkuyor insan. Çok şükür bir şey olmadı dört gündür, inşallah da olmaz.

Bugün de mesaj atmış Ağır Abi, geçen gün sert çıktım o sinirle, senin hayatın bu tabi karışamam diye. Fotokopiciye de okuttum, her yerden engelledim, sildim ondan sonra.

Fotokopiciyle de sevgili sıfatını yakaladık. Hızlı oldu ama güzel oldu. Leyla gibi geziyorum günlerdir. Allah nazar değdirmesin de pek bir mutluyum bu aralar :) Bir maşallah alırım artık :)


Şarkı. (Fotokopiciyle şarkımız ilan ettik de bunu)